Van 3 t/m 15 juni exposeren Beau van Mourik en Josquin van Elburg in de Grote Kerk in Wageningen. De 4e jaars studenten Fine Art exposeren schilderijen rond het thema “De dood en het meisje”
Biografie:
Beau Van Mourik (20) komt uit Lochem en zit in haar 4e jaar van ArtEZ Fine Art BEAR.
Met grote interesse in de schilderkunst en beeldhouwen, met de focus op het menselijk
figuur in relatie tot verschillende thema’s zoals ‘verwonderen’ en ‘ontzag’.
Josquin van Elburg (21) komt uit Dieren en studeert dit jaar af bij Artez Fine Art BEAR. In zijn werk assembleert van Elburg kunsthistorische verwijzingen en vormen tegenover elkaar, van de oude Grieken tot de Renaissance traditie naar Moderne schilders als Cézanne of Matisse, en zelfs filmmakers zoals Fellini en Antonioni. Door middel van schilderijen, tekeningen en sculpturen te maken probeert hij deze beeldtalen te begrijpen als contrasterende
manieren vol schoonheid, om naar de wereld te kijken en die te interpreteren.
Waarom ArtEZ?
Beau: Ik heb voor de opleiding Fine Art BEAR gekozen omdat ik merkte tijdens bezoeken aan andere academies dat ik een bepaalde vrijheid tot experimenteren miste waar BEAR heel erg de nadruk op legt. Als ik bijvoorbeeld besluit dat ik morgen ineens een enorm video werk wil gaan maken, is dat zeker mogelijk en kan ik bij de desbetreffende video workshop gelijk om hulp vragen. Je kan erg je eigen richting bepalen en beslissen wat jij als kunstenaar wilt onderzoeken, en op maat hierop ondersteuning krijgen. Ook kies je in je 2e jaar een tutor die je begeleidt in de studio, en de studio zelf is zeker ook een enorm privilege.
Josquin: Ik heb gekozen voor de studie Fine Art BEAR vanwege hun unieke academische aanpak, door te werken met een tutor systeem waarin je naar eigen keuze uit zeven tutoren (werkende kunstenaars) gedurende de vier jaar persoonlijk wordt begeleid en een functionerende studio praktijk leert opbouwen. Verder heeft deze opleiding een sterk theoretisch en artistiek onderzoeksprogramma, waarin je leert relateren tot verscheidene bestaande ideeën over kunst en filosofie en je eigen positie leert verkennen en formuleren. Alles binnen deze studie is gericht om een autonome praktijk te ontwikkelen, waarin je schaamteloos maken met kritisch reflecteren harmonieus kan laten samenwerken.
Het project:
Voor ons is een gebouw zoals de Grote Kerk van Wageningen een enorme bron van inspiratie en een geweldige locatie om werk met onze thematiek te mogen laten zien. Zowel de architectuur als de geschiedenis van de kerk in verhouding met onze schilderijen is voor ons van groot belang. Na de plattegrond van de kerk te hebben ontvangen en een bezoek aan de kerk te hebben gebracht waren we beiden erg onder de indruk van de atmosfeer van de ruimte en leek het ons perfect voor ons project. Het thema wat een lange en rijke traditie heeft in zijn relatie met de kerk, zowel in ornamenten en beeldhouwkunst. Wat fungeerde als een herinnering voor de ‘godsdienstige burger’ van de onvermijdelijke aanwezigheid van de dood en een handvat voor hoe we daarmee om kunnen gaan. Bovendien, door kunst in een kerk te plaatsen laten wij zien dat kunst in een dagelijks ritueel kan functioneren als een bindmiddel tussen het alledaagse leven en het spirituele leven. Wij zijn van plan in de kerk schilderijen van grote en kleine afmetingen te laten zien.
Wij hebben besloten om voor ons project schilderijen te maken rond het thema: “De dood en het meisje”, met de focus op een gedicht van Matthias Claudius:
Het meisje:
Ga aan mij voorbij, oh, ga aan mij voorbij!
Ga, wilde bottenman!
Ik ben nog jong, ga lieverd!
En raak me niet aan.
De dood:
Geef je hand, jij mooi en teder schepsel!
(Ik) ben (een) vriend, en kom niet om te straffen: Heb vertrouwen!
ik ben niet wild, Zacht zal je in mijn armen slapen
Matthias Claudius (1740-1815)
Dit gedicht komt voort uit een traditie van liederen, gedichten en beelden van dodendansen. Waar de dood in de vorm van een skelet iedereen in gelijke mate met zich meeneemt. Koningen, soldaten, dronkaards en predikers. De vorm fungeert als een middel voor de kijker om na te denken over zijn eigen confrontatie met de dood. We zijn geïnteresseerd in het werken met dit onderwerp, omdat we denken dat het relevant zou moeten zijn als een bron van sensualiteit en rijkdom wat archaïsche kwaliteiten bezit die vaak ontbreken in de hedendaagse kunst. Het lijkt ons erg interessant om een nieuwe interpretatie van dit traditionele thema op het doek te zetten.